บันทึกการเรียนครั้งที 2

วันจันทร์ ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2561

เวลา 08:30 - 11:30 น.

เนื้อหาที่ได้รับ

นำเสนองาน 4 กลุ่ม

1.      1. พัฒนาการและคุณลักษณะตามวัยของเด็กปฐมวัย

อ้างอิง : http://www.kruupdate.com/news/newid-3391.html

แบ่งพัฒนาการทั้ง 4 ด้าน ตั้งแต่ 3ปี  4 ปี 5 ปี     1. ด้านร่างกาย     2.ด้านอารมณ์และจิตใจ  3.ด้านสังคม  4.ด้านสติปัญญา  

                                                                  

  

 แตกต่างจาก 2546 คือ สภาพพึงประสงค์ต้องมีการประเมิน 

ดูวิธีการประเมินตามสภาพจริงที่ทำจากแฟ้มสะสมผลงาน ไตร่ตรองสารนิทัศ ไตร่ตรองตอนทำโครงการ

2.ความสนใจและความต้องการของเด็กปฐมวัย
ความต้องการ ความสนใจและการเล่นของเด็กปฐมวัย

เด็กปฐมวัยเป็นวัยเริ่มต้นของชีวิตที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาความเป็นมนุษย์  

การสร้างรากฐานที่ดีทั้งทางร่างกาย และจิตใจให้กับเด็กในวันนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็น โดยเฉพาะช่วงอายุแรก

เกิด ถึง6 ปีเป็นระยะที่มีความสำคัญช่วงหนึ่งในการวางรากฐานคุณภาพชีวิตของเด็ก 

ด้วยเหตุที่เด็กปฐมวัยมีธรรมชาติและลักษณะเฉพาะที่แตกต่างไปจากบุคคลวัยอื่น ๆ

ความต้องการ 

 ความต้องการเป็นสิ่งจาเป็นสำหรับการดำรงชีวิต ความต้องการเกิดขึ้นเมื่อร่างกายขาดความสมดุล    

ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทาให้ร่างกายเกิดความเครียด ไม่เป็นสุข ดังนั้นร่างกายจึงต้องมีการกระทาเกิดขึ้น

เพื่อให้ร่างกายกลับสู่สภาวะสมดุลตามปกติ

ชนิดของความต้องการ

1.ความต้องการของแต่ละคน (Individual Needs )

   1.1 ความต้องการทางอินทรีย์

   1.2 ความต้องการที่จะสร้างบุคลิกภาพ 

1.2 ความต้องการที่จะสร้างบุคลิกภาพ

1.ความต้องการที่จะรักคนอื่นและให้คนอื่นรักตน

2.ความต้องการความปลอดภัย

3.ความต้องการการมีส่วนร่วม หรือเป็นส่วนหนึ่งของสังคม

4. ความต้องการความสัมฤทธิ์ผลหรือต้องการให้บรรลุจุดมุ่งหมายของตน

5. ความต้องการรู้สิ่งต่าง ๆ เพื่อการพัฒนาสติปัญญา

6. ความต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงจากสภาพที่อยู่ปกติให้เป็นสภาพใหม่

7. ความต้องการที่จะรับความพึงพอใจในทางสวยงาม 

ความต้องการทางสังคม (Social Need) 

ได้แก่ ความต้องการความปลอดภัยทางเศรษฐกิจ การนับหน้าถือตา ความนิยมชมชื่น

 ความเป็นมิตรภาพต่อกัน และความต้องการในสมบูรณาการ (Integration) ซึ่งเป็นความต้องการ  ที่เป็นค

วามสุขของชีวิตตามอุดมคติ

การเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย

      การเรียนรู้ หมายถึง การเปลี่ยนพฤติกรรมซึ่งเป็นผลมาจาก

ประสบการณ์ที่คนเรามีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม หรือจากการฝึกหัด 

รวมทั้งการเปลี่ยนปริมาณความรู้ของผู้เรียน

   

มีองค์ประกอบ 3 อย่าง คือ 1) มนุษย์ต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมจาก “ไม่รู้” เป็น “รู้”  “ทำไม่ได้”

 เป็น “ทำได้” “ไม่เคยทำ” เป็น “ทำ” 2) การเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมนั้นต้องเป็นไปอย่างถาวร 3) การ

เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมนั้น เกิดจากประสบการณ์การฝึกฝนและการฝึกหัด ไม่ใช่จากเหตุอื่นๆนอกจาก

นั้น

        เด็กปฐมวัย (Early Childhood) เป็นคำที่ใช้เรียกเด็กที่มีอายุตั้งแต่ปฏิสนธิจนถึง 6 ปี ซึ่งอยู่ในวัยที่คุณภาพของชีวิทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญากำลังเริ่มต้นพัฒนาอย่างเต็มที่

ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของเพียเจท์

       เพียเจท์  กล่าวถึง การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัยว่าเป็นกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดจากการทำงานของโครงสร้างทางปัญญา เป็นวิธีที่เด็กจะเริ่มต้นด้วยความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับสิ่งแวดล้อม เพียเจท์ได้มองการเล่นเป็นกระบวนการพัฒนาทางสติปัญญา ซึ่งกระบวนการพัฒนาทางสติปัญญา และลักษณะของการเล่นนั้น จะเป็นไปในทิศทางเดียวกัน  เพียเจท์ได้แบ่งพัฒนาการทางสติปัญญาออกเป็น  4  ขั้น

1.ขั้นประสาทสัมผัสและการเคลื่อนไหว

2.ขั้นความคิดก่อนปฏิบัติการ

3.ขั้นปฏิบัติการคิดแบบรูปธรรม 

4. ขั้นปฏิบัติการคิดแบบนามธรรม

ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของไวกอสกี้

              กล่าวว่า เด็กจะเกิดการเรียนรู้  พัฒนาสติปัญญาและทัศนคติเมื่อมีการปฏิสัมพันธ์และทำงานร่วมกับผู้อื่น  หากเด็กต้องเผชิญกับปัญหาที่ท้าทายแต่ไม่สามารถคิดแก้ปัญหาโดยลำพัง  แต่ถ้าได้รับการช่วยเหลือแนะนำจากผู้ใหญ่หรือเพื่อนที่มีประสบการณ์มาก่อน  เด็กจะสามารถแก้ปัญหานั้นและจะเกิดการเรียนรู้ได้

ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของบรูเนอร์

เชื่อว่า ครูสามารถจัดประสบการณ์ให้กับเด็กปฐมวัยเพื่อให้เด็กเกิดความพร้อมที่จะเรียนได้ โดยต้องคำนึงถึงทฤษฎีพัฒนาการว่าเป็นตัวเชื่อมระหว่างความรู้และการสอน กล่าวคือพัฒนาการจะเป็นตัวกำหนดเนื้อหาความรู้และวิธีการสอน   หรือกิจกรรมการเรียนการสอนต้องสอดคล้องกับพัฒนาการและความสามารถของเด็กเป็นหลัก จึงได้แบ่งขั้นพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กปฐมวัยออกเป็น 3 ขั้นตอน

1.  ขั้นการเรียนรู้ด้วยการกระทำ

2.  ขั้นการเรียนรู้ด้วยภาพและจินตนาการ

3.  ขั้นการเรียนรู้ด้วยสัญลักษณ์

แนวการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย

1.  จัดประสบการณ์ให้สอดคล้องกับจิตวิทยาพัฒนาการ

2.  จัดประสบการณ์ให้สอดคล้องกับลักษณะการเรียนรู้ของเด็กวัยนี้

3.  จัดประสบการณ์ในรูปแบบบูรณาการ

4.  จัดประสบการณ์ให้เด็กได้ริเริ่ม คิด วางแผน ตัดสินใจ ลงมือกระทำ และนำเสนอความคิด

5.  จัดประสบการณ์ให้เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กอื่น กับผู้ใหญ่

6.  จัดประสบการณ์ให้เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสื่อและแหล่งการเรียนรู้ที่หลากหลายและอยู่ในวิถีชีวิตของเด็ก           

7.  จัดประสบการณ์ที่ส่งเสริมลักษณะนิสัยที่ดีและทักษะการใช้ชีวิตประจำวันและสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรม   

8. จัดสภาพแวดล้อมภายในห้องเรียน ให้มีมุมเล่น หรือมุมประสบการณ์ หรือศูนย์การเรียนต่าง ๆ ให้เด็กได้มีโอกาสเล่นร่วมกับผู้อื่น

นวัตกรรมแบบโครงการ

การเรียนการสอนแบบ

โครงการได้นาแนวคิดของ

มาประยุกต์เป็นรูปแบบ

การเรียนการสอน

1.เรียนการสอนแบบโครงการเป็น

การเรียนเพื่อสนองความต้องการของเด็ก

                 

2.ไม่มีการแข่งขัน แต่เป็นการเรียนแบบร่วมมือ

3.เป็นนวัตกรรมทางการสอนที่บูรณาการ

การสอนหลายๆ อย่างเข้าไว้ด้วยกัน

หลักการสาคัญของรูปแบบการสอนแบบโครงการ

1.เด็กศึกษาเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างลุ่มลึกลงในรายละเอียดของเรื่องนั้นๆจนพบคาตอบที่ต้องการ

2.เรื่องที่เด็กศึกษาเป็นเรื่องที่เด็กเป็นผู้เลือกเองตามความสนใจเป็นประเด็นที่เด็กตั้งคาถามขึ้นมาเอง

3.ระยะเวลาแต่ละโครงการยาวนานอย่างเพียงพอตามความสนใจของเด็กเพื่อที่จะให้เด็กค้นพบคาตอบและคลี่คลายความสงสัยใคร่รู้

4.จัดกิจกรรมมุ่งให้เด็กได้มีประสบการณ์ตรงกับเรื่องที่เด็กศึกษาโดยเปิดโอกาสให้เด็กได้สังเกตอย่างใกล้ชิดจากแหล่งความรู้เบื้องต้น

5.เด็กเสนอความรู้ต่อเพื่อนๆ และคนอื่นๆแสดงให้เห็นถึงความสาเร็จของกระบวนการศึกษาของตนเอง

และเกิดความภาคภูมิใจในความสาเร็จนั้น

6.เมื่อเด็กค้นพบคาตอบเปิดโอกาสให้เด็กนาความรู้ใหม่ๆที่ได้นั้นมาเสนอในรูปแบบต่างๆตามความต้องการของเด็กปฐม

7.จัดกิจกรรมให้เด็กได้ประสบกับทั้งความสาเร็จ

และความล้มเลวในกระบวนการการแสวงหาความ

รู้ตามวิธีการของเด็กเองการของเด็กเอง

ระยะที่ 1เริ่มต้นโครงการ

เด็กๆเลือกว่าจะศึกษาเรื่องอะไร โดยครูเป็นผู้ให้คาแนะนา

• เด็กๆอภิปรายว่า มีความรู้เดิมอะไร เกี่ยวกับเรื่องที่เลือกแล้วบ้าง ครูช่วยให้เด็กๆบันทึก

ความคิดของเด็กๆ ด้วยวิธีต่างๆ เช่น วาด ปั้น จาลอง ฯลฯ (เล่าประสบการณ์เดิม)

• เด็กๆบอกข้อสงสัยที่เด็กๆมีเกี่ยวกับสิ่งที่เด็กๆจะเรียนรู้ และครูช่วยบันทึกคาถามเหล่านั้น

• เด็กๆพูดคุยเกี่ยวกับว่าคาตอบที่เด็กๆจะสารวจสืบค้นได้นั้น น่าจะเป็นอะไร อย่างไร ครูช่วย

เด็กๆบันทึกความคาดคะเนของเด็กๆไว้ เพื่อเปรียบเทียบข้อมูลในภายหลัง (คิดกิจกรรม)

ระยะที่ 2ระยะพัฒนา

ให้โอกาสเด็กค้นคว้าและมีประสบการณ์ใหม่เป็นงานในภาคสนาม

ประกอบด้วยการสืบค้นตามแหล่งข้อมูลต่างๆ ระยะนี้ถือเป็นหัวใจของโครงการ

โดยครูจะเป็นผู้จัดหา จัดเตรียมแหล่งข้อมูลให้เด็กสืบค้นไม่ว่าจะเป็นหนังสือ

วัสดุอุปกรณ์ต่างๆ แม้แต่การออกภาคสนามหรือไปศึกษานอกสถานที่

หรือนัดหมายผู้เชี่ยวชาญ วิทยากรท้องถิ่น เพื่อให้เด็กได้ทาการสืบค้น สังเกตอย่างใกล้ชิด

และบันทึกสิ่งที่พบเห็น เขียนภาพที่เกิดจากการสังเกต จัดทากราฟ แผนภูมิ ไดอะแกรม หรือสร้าง

แบบต่างๆ สารวจ คาดคะเน มีการอภิปรายเล่นบทบาทสมมติเพื่อแสดงความเข้าใจในความรู้ใหม่ที่ได้

ระยะที่ 3สรุปโครงการ

เป็นการประเมิน การสะท้อนกลับ และแลกเปลี่ยนงานโครงการเป็นระยะสรุปเหตุการณ์

รวมถึงการเตรียมเสนอรายงานและผลที่ได้ในรูปของการจัดแสดงการค้นพบ

และจัดทาสิ่งต่างๆ สนทนา เล่นบทบาทสมมติ หรือจัดนาชมสิ่งที่ได้จากการก่อสร้าง

ครูควรจัดให้เด็กได้แลกเปลี่ยนสิ่งที่ตนเรียนรู้กับผู้อื่น เด็กสามารถช่วยกันเล่าเรื่อง

การทาโครงการให้ผู้อื่นฟังโดยจัดแสดงสิ่งที่เป็นจุดเด่นให้เพื่อนในชั้นเรียนอื่น

ครู พ่อ แม่ ผู้ปกครอง และผู้บริหารได้เห็น ครูจะช่วยเด็กเลือกวัสดุอุปกรณ์ที่จะนามาแสดง

ซึ่งการทาเช่นนี้เท่ากับช่วยให้เด็กทบทวนและประเมินโครงการทั้งหมด

ครูอาจเสนอให้เด็กใช้จินตนาการ ความรู้ใหม่ที่ได้ผ่านทางศิลปะ หรือทางละครก็ได้

การนำไปใช้ คือ การนำแนวทางไปปรับใช้ในการเรียนการสอน และการวางแผนการสอนของเด็กให้ตรงตามพัฒนาการหรือความต้องการของเด็กให้ได้อย่างถูกวิธีและตรงตามพัฒนาการที่สามารถทำได้

ประเมิน

ประเมินตนเอง : รู้ว่าไม่เก่งแต่ก็พยายามทำความเข้าใจและจดบันทึกในสิ่งที่จำเป็น และตั้งจเรียน ตั้งใจฟังให้ทัน เพื่อที่จะได้เข้าใจในเนื้อหามากขึ้น

ประเมินเพื่อน : เพื่อนตั้งใจฟังและจดบันทึก และเตรียมการนำเสนอมาดีพอสมควร

ประเมินอาจารย์ : อธิบายเนื้อหาเข้าใจให้มากขึ้น และยกตัวอย่างง่ายๆให้ฟัง